Rok 1939 w swietle kluczowych faktow prof. Pogonowski,

Rok 1939 w swietle kluczowych faktow prof. Pogonowski,


Rok 1939 w świetle kluczowych faktów


Rok 1939 w świetle kluczowych faktów jest zupełnie inny niż oficjalnie mówi o tym Rosja i niż młodzież uczy się w polskich szkołach, zwłaszcza z podręczników pełnych błędów historycznych, których rodowód wywodzi się z PRL-u. Po Pierwszej Wojnie Światowej Polska ogłosiła niepodległość i walczyła, według Normana Davies'a, w sześciu konfliktach, w rezultacie których zostały ustalone granice Drugiej Rzeczypospolitej.
Marszałek Józef Piłsudski rozumiał rosnące zagrożenie militarne przez Niemcy i Rosję Sowiecką i podsumował sytuację Polski w swoim testamencie, w którym powiedział rodakom: „Lawirujcie między Niemcami i Rosją póki można, a jak się nie da, wciągnijcie do walki cały świat”. Obecnie w 70. rocznicę wybuchu Drugiej Wojny Światowej trzeba pamiętać, że prawdopodobnie Polska uratowała Rosję Sowiecką od klęski, kiedy 26 stycznia 1939, odrzuciła ofertę Hitlera przystąpienia do anty-sowieckiego przymierza, w formie Paktu Anty-Kominternowskiego. Tym samym Polska odmówiła wzięcia udziału w jednoczesnym ataku na Rosję z zachodu przez Niemcy i ze wschodu przez Japonię.
Angielska książka „Diplomat in Berlin, 1933-39”, ambasadora polskiego Józefa Lipskiego, cytuje zbiegi Hitlera, począwszy do 5 sierpnia 1935 roku i jego ówczesne twierdzenie, że dla niego stosunki z Polską należą do najważniejszych. Wówczas Hitler zaproponował pakt przeciwko Rosji oraz współpracę wojskową. Polski rząd lawirował, ponieważ był świadomy, że stałą myślą przewodnią rządu nazistowskiego w Berlinie było urzeczywistnienie doktryny Lebensraumu i zabór niemiecki Polski i Ukrainy oraz kolonizacja Rosji, tak jak Anglicy skolonizowali Indie. Wcześniej dobrze opisał niemiecki koncept imperium „od Renu do Władywostoku” Aleksander Guczkow, minister obrony w rządzie Kiereńskiego.
W traktacie kapitulacji Rosji wobec Niemiec w Pierwszej Wojnie Światowej, w Brześciu Litewskim, 3 marca 1918 roku, rząd Lenina oficjalnie zgodził się na rolę Rosji jako wasala Niemiec, za co wielu Rosjan uznało Lenina za zdrajcę. Dwadzieścia lat później Hitler wierzył, że musi przyłączyć do Niemiec czarnoziem Ukrainy i wyeliminować Polaków i Ukraińców, tak żeby po wojnie ziemie ich były zaludnione przez „rasowych Niemców”.
Odrzucenie w Warszawie ponawianej oferty Joachima von Ribbentropa przystąpienia Polski do Paktu Anty-Kominternowskiego w dniu 26 stycznia 1939, komplikowało sytuację Niemiec. Jako alianci Japonii od 25 listopada 1936 roku, Niemcy wiedzieli o atakach japońskich na sowieckie wyspy na rzece Amur w 1937 roku, jak też o ataku na Niezależną Wschodnią Armię Czerwoną na granicy Mandżuko, w 1938 roku i z początkiem 1939 roku o naporze wojsk japońskich na Zewnętrzną Mongolię, wówczas kontrolowaną przez Związek Sowiecki.
Odmowa Polski uniemożliwiła plany Hitlera jednoczesnego ataku na Sowiety, ze wschodu i z zachodu. Podstawowym problemem Hitlera był fakt, że tereny państwa polskiego blokowały dostęp Niemców do Rosji. Polskie siły zbrojne uniemożliwiały przemarsz „na siłę” wojsk niemieckich w celu rozpoczęcia ataku na Rosję, podczas gdy Japonia atakowała ze wschodu. Uznając ten fakt, rząd w Berlinie zaczął korzystać z zachęty Stalina i dążyć do chwilowego porozumienia z Rosją kosztem Polski. Porozumienie to doszło do skutku i zantagonizowało Japonię. Plany Hitlera wikłały się.
Zamiast umożliwienia wojny na dwa fronty przeciwko Sowietom, już w marcu 1939 Polska, Francja i Anglia wymieniły wzajemne gwarancje obrony. Groziło to Niemcom wojną na dwa fronty, w chwili ataku Niemiec na Polskę. Istnieją pogłoski, że wówczas admirał Canaris, szef wywiadu niemieckiego, powiedział do Reinharda Heydricha, szefa hitlerowskiego aparatu terroru, że Niemcom brak żołnierzy, żeby wygrać zbliżającą się wojnę. Komplikacje w stosunkach Niemiec i Japonii nie dały długo na siebie czekać.
Ważny i mało znany jest fakt, że 19 marca 1939, Stalin przemawiał do 18. zjazdu sowieckiej partii komunistycznej i przemowa jego była nadana przez radio moskiewskie. Stalin oskarżył Wielką Brytanię i Francję o podjudzanie Niemców i Japończyków do ataków na Związek Sowiecki, w celu wyczerpania stron walczących tak, żeby alianci zachodni mogli dyktować warunki pokoju po walce. Wówczas Stalin wspomniał możliwość współpracy Rosji Sowieckiej z niemieckimi nazistami. Oferta Stalina była niespodzianką dla Berlina. Dała ona możliwość zwłoki w czasie pozornej przyjaźni i współpracy Niemców ze Sowietami.
Zwłoka była Niemcom wtedy potrzebna, ponieważ Polacy bronili swej niepodległości i odmówili przyłączenia się do ataku Niemców na Rosję. Polska odmówiła udziału 40 do 50 polskich dywizji gotowych do mobilizacji i mogła wraz z ponad 100 niemieckimi dywizjami dokonać zwycięskiego ataku na Sowiety, które były głównym geopolitycznym wrogiem Hitera, w jego planowanych podbojach na „następne 1000 lat”. Ówczesna gra Stalina jest opisana na stronie 95 mojej książki (Pogonowski. Iwo, „Jews In Poland: A documentary History, New York, 1993, ISBN 0-7818-0116-8).
Ważna jest podstawowa wypowiedź Hitlera z 11 sierpnia 1939 roku, była skierowana do Komisarza Ligi Narodów, Jacoba Burkhardta: „Wszystkie moje plany i przedsięwzięcia są skierowane przeciwko Rosji; jeżeli Zachód jest zbyt głupi i ślepy, żeby to pojąć, będę musiał ułożyć się z Rosją, wspólnie pokonać Zachód, a po jego klęsce zaatakuję Sowiety wszystkimi moimi siłami. Konieczna mi jest Ukraina, tak żeby nie mogli mnie wziąć głodem, jak to się stało w ostatniej wojnie”. (Roy Dennan: „Missed Chances,” Indigo, Londyn 1997, str. 65). Warto wspomnieć, że Hitler nazywał zbliżający się konflikt „wojną motorów” („Motorenkrieg”) - tymczasem wbrew pomysłom Hitlera, faktycznie armia niemiecka użyła 600,000 koni i 200,000 pojazdów motorowych, które okazały się mniej użyteczne niż konie, według książki Stephena Badsaya „World War II Battle Plans” 2000, str. 96.
Józef Garliński napisał na stronie 40 w jego książce „POLAND, S.O.E., AND THE ALLIES”: „Propagandziści komunistyczni nieraz mówią, że pakt Ribbentrop-Mołotow był tylko sprytnym posunięciem taktycznym Stalina, żeby zyskać na czasie. Nie był to zwykły pakt o nieagresji a raczej bliska współpraca komunistów z nazistami, którym sowieci dostarczyli 900,000 ton ropy naftowej, 500,000 ton rudy żelaznej, 500,000 ton nawozów oraz wiele ważnych dostaw”.
Według „The Oxford Kompanion to World War II” (Oxford University Press, 1995)” ofensywa sowiecka w sierpniu 1939 na japońską Armię Kwantyngu w Mandżuko pod wodzą generała Grigiry’ego Żukowa była pierwszym w historii zastosowaniem taktyk „blitz-krieg’u”, które były wprowadzone przez Niemców i Sowietów na sowieckich poligonach po zawarciu traktatu w Rapallo, 16 kwietnia 1922 roku, przez zdominowaną przez Żydów Republikę Weimarską. Od 28 maja 1939 roku odbywały się w Azji największe w historii tamtych czasów, bitwy powietrzne 140 do 200 samolotów sowieckich i japońskich, (A. Stella, „Khlkhim-Gol, The Forgotten War”, Journal of Contemporary History, 18, 1983).
Stalin, w obawie przed wojną na dwa fronty, posłał Żukowa żeby niespodzianie uderzył na Japończyków, za pomocą 35 batalionów piechoty, 20 szwadronów kawalerii, 500 samolotów i 500 nowych czołgów. Świadomy nadchodzącego ataku na Polskę, Żukow zaatakował 20 sierpnia 1939 roku i zadał wielkie straty Japończykom skoordynowanym ogniem czołgów, armat i samolotów po raz pierwszy w historii. Ponad 18,000 Japończyków poległo (P. Snow: Nomohan – the Unknown Victory,” History Today, lipiec, 1990).
Według autora Laurie Braber („Chaekmate at the Russian Border: Japanese Conflict before Pearl Harbour” 2000): „Pakt nazistów z Sowietami 23 sierpnia 1939, był uważny przez rząd Japonii z zdradę Paktu Anty-Kominternowskiego i konkluzja Japończyków była że Hitlerem trzeba manipulować na korzyść Japonii, ale nigdy mu ufać. Pakt Niemców ze Sowietami był ogłoszony w czasie klęski wojsk japońskich.. Formalnie walki japońsko-sowieckie skończyły się zawieszeniem broni 16 września 1939. Sowieci po końcu walk przeciwko Japonii, 17 września uderzyli na Polskę w pełnej świadomości, że Francja nie spełni obietnicy i nie zaatakuje Niemiec, w czasie kiedy 70% sił niemieckich walczyło w Polsce, a jednocześnie Francja miała więcej czołgów niż Niemcy.
Stalin zorientował się latem 1940 roku, jak wielki błąd popełnił, dokonując masowych egzekucji polskich jeńców wojennych, wiosną 1940 roku, takich zbrodni jak mordu NKWD w Katyniu dokonanego na oficerach polskich. Salin miał nadzieję, że we Francji znowu będzie przewlekła wojna pozycyjna i że rosyjska armia będzie mogła nadrobić straty 44,000 oficerów sowieckich zabitych w czasie stalinowskich czystek w latach 1930. Szybkie zwycięstwo Hitlera we Francji zagrażało wcześniejszym atakiem na Rosję, która potrzebowała pomocy z USA oraz mogłaby użyć przeciwko Hitlerowi polskich, jeńców wojennych wymordowanych przez NKWD wiosną 1940.
Rząd rosyjski poczuwa się do ciągłości z rządami Stalina i innych komunistów. Obecnie po wielokrotnym potępianiu zbrodni rządów komunistycznych dokonywanych na komunistach, Moskwa wybiela Pakt Ribbentrop-Mołotow i oznajmia, że rosyjskie służby wywiadowcze wkrótce ogłoszą jakieś sensacyjne knowania Polski z Hitlerem, niby w postaci tajnych pertraktacji polskich służb specjalnych oraz ministerstwa obrony, według wiadomości agencji RIA Nowosti. Rzecznik rosyjskich służb w mediach, Sergei Iwanow, stara się pokazać Polskę, ofiarę masowych mordów w czasie Drugiej Wojny Światowej, w jak najgorszym możliwie świetle. Jakoś Moskwę nie stać na przyznanie faktu jak wiele Rosja skorzystała na odmowie przez Polskę wzięcia udziału w ataku sił Hitlera na Sowiety w 1939 roku.

Ukrainian oligarch Victor Pinchuk gave money to Clinton Foundation Which may negative effect Hillary Clinton for President

Ukrainian oligarch Victor Pinchuk gave money to Clinton Foundation Which may negative effect Hillary Clinton for President. Please check

Dear Hillary Clinton and Exploratory Committee.

As a Polish American and donor-supporter Hillary Clinton for President I have to allert You about the issue. Urgent!

Please pass this as Urgent to Your Research Dept.

Break news storry from Eastern Europe.
RE: Ukrainian oligarch Victor Pinchuk gave money to Clinton Foundation

Wchich may have negative effect Hillary Clinton for President.

Please check ASAP if there are potential negative imlentations for Clinton Foundation
And Hillary for president then need to return the Money to Ukrainian oligarch Victor Pinchuk.
1.FT.com / In depth - Yushchenko links poison to meal with secret police Yushchenko ( today DEMOCRATIC PRESIDENT PRO US IN UKRAINE ) links poison to meal with secret police ... Mr Kuchma's businessman son-in-law, Viktor Pinchuk,

Victor Pinchuk son-in-law of former president Wiktor Kuchma and his ministers ignored the requests of the international community to allow the media to work independently and to investigate the numerous journalists’ murders.

2.Victor Pinchuk allegedly link the to the killing of many free/open news jurnalists like Georgy Gongadze, sought and received asylum in US on April 13, 2001. Washington also granted asylum to Myroslava Gongadze, the journalist's 28-year-old widow who had helped her husband in various projects).

The new government is trying to rectify the mistakes of the old regime and to reinvestigate the cases of killed journalists.

For example, the investigation of Georgiy Gongadze’s murder still attracts a large public and international attention today. He was the editor of the Internet publication “Ukrayinska Pravda” (Ukraine’s Truth) who was kidnapped on Sept16 2000. A few days later, he was found dead and beheaded in the forest nearby Kyiv. During the past four years, this case had not been well investigated, because of the possibility that people from high political ranks, including the ex-president Leonid Kuchma, were involved in the murder. The investigation was stopped several times, and the results of the body examination were falsified. As a result, the body of Georgiy Gongadze has not yet been buried, and currently, new investigators are re-examining it.

It is also worth noting that American system of checks and balances under which different branches of power compete with each other. Therefore, parliament as a cornerstone of every democratic polity is supposed either to dominate the executive or form a reform minded, while democratic opposition to the President. Ukrainian Parliament has failed to do so. Setting up an a Parliamentary investigative commission to probe into Gongadze case underlined the impotence of the legislature since the commission had no legal ground for its activities -- the law on Parliamentary investigative commissions (such institution is envisaged in the Constitution) was vetoed by the President and Parliament was unable to override the veto.
Confirmed that Ukrainian oligarch Victor Pinchuk, a son-in-law of former president Wiktor Kuchma, had made contributions to Clinton Foundation
which in my opinion may effect Hillary Clinton for President.


It was the controversial privatizations of state enterprises in the 1990s that led to many leading Ukrainians making vast fortunes.

We have a sense that the power of the oligarchs has been reduced

Paul Bermingham
World Bank's Ukraine director

These groups of business people, which are based in the industrial East and in Kiev, contain some of the wealthiest and most influential people in the country, including former President Leonid Kuchma and many of Ukraine's oligarchs.

During his 10-year rule, Mr Kuchma was accused of cronyism and presiding over one of the most corrupt countries in Europe.

"The old system was all corrupted," says Mr Rybachuk. "Business and politics were interconnected. People would just walk around with kilos of cash and they used to believe they could do what they liked."
Ukraine fears the rise of new oligarchs
BBC News, Kiew, Ukraine
December 2002, soon after billionaire Victor Pinchuk married the daughter of then Ukrainian president Leonid Kuchma, the Ukrainian government announced it was prematurely lifting a moratorium on the privatisation of Nikopol. Three months later Kuchma's government announced the intended sale of a controlling interest in Nikopol. A consortium led by Pinchuk won a tender process designed to favour him.

According to the complaint, Kuchma's regime became infamous for "the near-total corruption of its official economic life". In 2004 Ukrainian voters took to the streets in what has come to be known as the Orange Revolution. Its leader, opposition candidate Victor Yushchenko, ultimately defeated Kuchma's successor-designate and took office early last year.


Ukraine’s oligarchs and friends of Yanukovich, moving to re-privatize industrial assets, allegedly bought on the cheap by billionaires Rinat Akhmetov and Victor Pinchuk. (One such asset, the steel plant Kryvorizhstal, which was obtained by Akhmetov and Pinchuk for $800 million, was later sold to billionaire Lakshmi Mittal for nearly $5 billion.)

Victor Pinchuk now members of parliament themselves, lobbied strongly to put Yanukovich back in power. After months of political stalemate, Yushchenko accepted Yanukovich as his prime minister in August.
President Kuchma called this practice "protection of national economy." The result of such discrimination was a huge loss for the state budget. Pinchuk and Akhmetov paid US$800 million for Kryvorizhstal, whereas American and Russian investors proposed more than US$1.5 billion.

Corruption stories in Ukrainian media serve primarily as tools of war among groups of media owners, then secondarily as a field for journalistic investigations. On television, only Channel 5 promotes a regular program, Zakryta Aona (Closed Area), designed with professional standards of investigatory journalism. The subject of the program varies, from falsification of the Mukacheve mayoral elections to the corrupt activity of the State Department of Affairs (Derzhavne Upravlinnya Spravamy), which operates with state-owned property.

Tolerance of "small" corruption remains a critical social problem. While strongly criticizing "oligarchs" and other high-ranking corrupt figures, ordinary Ukrainians often consider small bribery as a useful tool to speed the pace of securing needed and favorable official decisions. For ordinary citizens, bureaucratic procedures appear to be an obstacle to economic and other activities, and they often prefer to pay bribes rather than waste time in bureaucratic corridors.



Alex Lech Bajan
Polish American in US since 1987
CEO
RAQport Inc.
2004 North Monroe Street
Arlington Virginia 22207
Washington DC Area
USA
TEL: 703-528-0114
TEL2: 703-652-0993
FAX: 703-940-8300
EMAIL: alex@raqport.com
WEB SITE: http://raqport.com
The Victor Pinchuk Foundation supports the joint project between the Elena Franchuk ANTIAIDS Foundation and the Clinton HIV/AIDS Initiative to fight AIDS epidemic in Ukraine. The project aims to reduce the growth rate of HIV/AIDS cases in Ukraine and to improve access to treatment and care for Ukrainians living with HIV/AIDS.

An agreement of cooperation between President William Jefferson Clinton, Elena Franchuk and Victor Pinchuk to implement the project was signed in New York on the 18th of September 2006. Under the program, Ukraine will get access to the best international experience in the fight against AIDS as well as latest know-how in the field of HIV/AIDS prevention and treatment. The contribution of the Elena Franchuk ANTIAIDS Foundation and the Victor Pinchuk Foundation will amount to USD 2.5 million.

The five year project was developed by Clinton Foundation’s experts. During the first year of implementation, the main activities will be concentrated in Dnipropetrovsk region with a further scale up of the positive experience to other regions in Ukraine.

Among the objectives of the project are: increasing access to HIV/AIDS testing; improvement of the existing laboratory system; training and mentoring for health care providers; improvement of the government procurement system; and extending the access to substitution therapy for injected drug users.

Elena Franchuk ANTIAIDS Foundation

The Elena Franchuk ANTIAIDS Foundation was founded by Elena Franchuk in September 2003. It was the first and remains today the only private foundation to fight AIDS in Ukraine.

The Foundation’s activities are focused on: conducting large-scale information and educational campaigns; drawing attention of opinion and business leaders to the HIV/AIDS problem in Ukraine; providing direct help to people living with HIV/AIDS; attracting additional resources to support projects for prevention and treatment of HIV/AIDS; extirpation of prejudices, decreasing stigma and discrimination of people living with HIV/AIDS.

The cooperation between the Elena Franchuk ANTIAIDS Foundation and the Clinton HIV/AIDS Initiative started in 2004, when representatives of the Clinton Foundation visited Ukraine at the private invitation of Elena Franchuk.

The first visit to Ukraine resulted in the signing of a memorandum between the Clinton HIV/AIDS Initiative and the Government of Ukraine, which guaranteed Ukraine’s access to the lowest prices for generic drugs for HIV/AIDS treatment. Due to this memorandum a bigger number of patients got access to life saving treatment.

At the beginning of 2005, during President Clinton’s visit to Ukraine, a second and extended memorandum between the Clinton HIV/AIDS Initiative and the Government of Ukraine was signed which stipulated the main axes of cooperation between the Clinton Foundation and Ukraine in the field of HIV/AIDS. The five-year project to fight AIDS in Ukraine is structured to achieve the goals set out in that memorandum.